Scrum wordt gezien als de haarlemmerolie voor wendbaarheid en flexibiliteit van organisaties, productontwikkeling en het verzetten van werk.
Echter, Scrum zit in haar eigen ontwikkeling muurvast. Nieuwe inzichten dringen niet of nauwelijks door tot de kern van Scrum zoals beschreven in de Scrumgids.
Scrum kenmerkt zich door:
- De sprint van (meestal) twee weken waarin de wereld ‘bevroren’ is en je doet alsof er in die tijd niets verandert. Eigenlijk net zo als bij de watervalmethode, waarbij de wereld voor lange tijd bevroren geacht wordt.; en
- het regelmatig terug- en vooruitblikken op zowel de productontwikkeling (product planning en product review) als haar voortbrengingsproces (retrospectief).
Scrum is een dogma—een onbetwistbare leerstelling—doordat Scrum als haarlemmerolie wordt gezien en in de top van de hype cycle zit. Hierdoor ontaarden gesprekken tussen Scrum-fundamentalisten en de meer liberalen vaak in fundamentalisme en extremisme en daar hebben we al genoeg ellende mee. Scrum-fundamentalisten ervaren de liberalen als ketters. Weg met het ‘scrumdamentalisme’.
Als dogmatisch voorbeeld een gesprek tussen een onderdirecteur van een bedrijfseenheid van een grote Amerikaanse leverancier van telecom- en internetapparatuur, waarvan een gedeelte in India werkt, en een Kanban coach.
Zonder de regelmatige dagstart en sprintbeloftes is er geen gevoel van urgentie en kabbelt het geheel maar een beetje voort.
Ik begrijp wat je zegt. Waarom denk je dat dat zo is?
Welnu, we willen dat mensen elke dag beloftes aan elkaar maken zodat ze niet verslappen en de hele tijd pingpongen.
Aha. Waarom is dat zo dan?
Nou ja, mensen zijn van nature lui. We moeten ze onder druk houden, anders krijgen we niets gedaan.
Geloof je dat echt?
Jazeker. Onze mensen voelen zich te behaaglijk.
Hoeveel mensen zitten er in jouw bedrijfseenheid?
Ongeveer 600.
Hoeveel nieuwe mensen zijn er bijgekomen sinds jij hier bent?
Ongeveer 300.
Dus je hebt 300 luie mensen geworven sinds je start? Selecteer jij op luiheid tijdens de werving?
Nee, nee, natuurlijk niet!
Worden ze dan lui nadat ze aan boord zijn gekomen?
Nou, ze hebben het allemaal heel gerieflijk. Er is geen gevoel van urgentie.
Volgens mijn gegevens is geen van jouw Scrumteams haar Sprintverplichtingen nagekomen de laatste sprint. Geen enkel team in dit gebouw is de laatste 22 sprints haar sprintbelofte nagekomen. Gemiddeld missen ze de helft van elke belofte. Tijdens de retrospectief vandaag heeft geen enkele Scrum Master hier melding van gedaan. Niemand blijkt eigenaarschap te willen nemen van de gebroken beloftes.
Precies! Er is geen gevoel van urgentie!
Dus je gebruikt Scrum en er is geen gevoel van urgentie. Vertel me nog eens hoe je het gevoel van urgentie kwijt raakt als je Kanban of andere werkwijzen gebruikt.
Onze mensen voelen zich te comfortabel en we moeten ze onder druk houden.
Kan je stellen dat je een aanhanger bent van McGregor’s Theory X en mensen extrinsiek gemotiveerd moeten worden?
Nee, ik geloof in Theorie Y. Mensen zijn intrinsiek gemotiveerd.
Tegelijkertijd houd je ze onder druk met dagelijkse en wekelijkse of tweewekelijkse verplichtingen om ze niet te laten verslappen. Hoe rijmt dat met die intrinsieke motivatie?
…
Geloof je echt dat jouw mensen, honderden, van nature lui zijn?
Onze mensen voelen zich te gerieflijk en moeten onder druk gehouden worden.
Heb je overwogen dat als je mensen niet intrinsiek gemotiveerd zijn en geen gevoel van urgentie ervaren dat mogelijk aan falend leiderschap te wijten is?
Onze mensen voelen zich te gerieflijk en moeten onder druk gehouden worden.
Kanban heeft gebruikelijk een dagstart rondom het werkbord. Dat is niet persé een Scrumvergadering. Tijdens de dagstart bespreek je het werk van het werk dat het dichtst bij de finish is naar het werk dat het kortst geleden is gestart. De aandacht ligt daarbij op het werk en niet op het managen van de mensen of opvoeren van groepsdruk om het werk gedaan te krijgen.
Kanban heeft geen planningsmechanismen die een partij uit te voeren werk in een vast tijdsbestek vaststelt zoals de sprint in Scrum. Bij gebruik van Kanban trek je individuele items naar binnen en meet je de levering op basis van een formele verwachting of een afspraak over levertijd.
De elementen van Scrum die ontworpen zijn om een gevoel van urgentie door groepsdruk te scheppen ontbreken inderdaad in Kanban.
Kanban gebruikt eenvoudigweg een andere zienswijze. Kanban is dienstgericht en modelleert de werkstromen van verzoek naar oplevering van de geleverde diensten. Kanban maakt de klant en aanvrager van de dienst en de zakelijke behoeften en risico’s zichtbaar en transparant gedurende de gehele werkstroom.
Medewerkers in een kanbansysteem weten voor wie en waarom ze het werk doen. Ze weten wat de bedrijfsrisico’s zijn voor elk werkitem en begrijpen waarom het item op een specifieke manier wordt afgehandeld.
Kanban kent een gevoel van dienstbaarheid dat leidt tot een gevoel van urgentie. Er is een collectieve trots in het uitblinken in dienstbaarheid. Dit gevoel van trots schept het gevoel van urgentie waar en wanneer het passend is. Transparantie, zichtbaarheid, samenwerken en een gevoel van trots maken dat Kanban werkt. Kanban is ontworpen rondom de aanname dat kenniswerkers inderdaad voldoen aan Theorie Y: ze zijn intrinsiek gemotiveerd.
Om het geheel te laten werken is leiderschap nodig. Dat leiderschap erkent en waardeert klantenservice en koestert een gevoel van gemeenschappelijk trots op dienstverlening. Een klager met een Scrumbril die klaagt over het gebrek aan gevoel voor urgentie misleid je eigenlijk om zo het gebrek aan liefde, lef en leiderschap te verhullen.
Vrij naar LeanKanban Services » David Anderson » Scrumsplaining #2: There Is No Sense Of Urgency With Kanban.