Gildes gaan over het in de praktijk omarmen en voortstuwen van technologie om behoeften te vervullen (en zo waarde te creëren). Het kan niet vaak genoeg gezegd worden: een gilde is een praktijkgemeenschap. De praktische gildeleden voeren meer gesprekken over hun ervaringen en hoe ze behoeften vervullen dan over hun eigen ideeën.
Een gilde was in de vroegmoderne tijd een belangenorganisatie van personen met hetzelfde beroep. Binnen een gilde wisselt men kennis, kunde en ervaring uit. Nieuwe gildeleden worden opgeleid in het vak. Na een gedegen opleiding kan een leerling erkend worden als vakmens met de titel gezel en uiteindelijk de titel meester verkrijgen na het doen van de gilde- of meesterproef. Het gilde behartigt de belangen van de gildeleden en beschermt hen.
Vandaag zijn gildes eigenlijk staffuncties: ze snijden door alle verticale bedrijfseenheden heen en bundelen een enkele expertise en hebben daarbinnen beslisbevoegdheid én zijn daar aansprakelijk voor.
Het gilde heeft het alleenrecht op het uitoefenen van het vak, wat leidt tot de zekerheid van kwaliteit van het werk. In dat alleenrecht schuilt het gevaar van een monopolie. Andere valkuilen waar een gilde voor dient te waken zijn dictatoriaal en sektarisch gedrag, exclusief in plaats van inclusief gedrag, interne in plaats van externe focus, controle en beheersing in plaats van mogelijk maken, verspreiden en faciliteren.
Gildeleider
De gildeleider:
- is eindverantoordelijk voor het gilde als geheel en al haar keuzes
- is een dienend leider en doorgaans een primus inter pares van meerdere experts;
- coacht en assisteert de gildeleden tot schitterende hoogten zodat ieder vakmens goed uit de verf komt;
- put zichzelf uit in luiheid;
- is de primaire, maar niet de enige, spreekbuis van en naar het gilde;
- ondersteunt het gilde met een rijk instrumentarium die het voeren van voortdurende en goede gesprekken structureren en aanjagen.
Verantwoordelijkheden
- Ontwikkelen, uitdragen en realiseren van de visie en strategie van het gilde.
- Faciliteren en ondersteunen van kennisdeling, instrumenten en praktijken.
- Leider van competenties en vaardigheden binnen het vakgebied, gericht op professioneel vakmanschap en meesterschap.
- Onderhouden van een gezonde spanning tussen de rol van ondernemer en professor—de wat en waarom versus de hoe. De ondernemer wil versnellen en goed zaken doen door bochten af te snijden, de professor wil de tijd nemen en de zaken goed doen door kwaliteit te leveren.